طرح احداث واحد توليد روغن زيتون

طرح احداث واحد توليد روغن زيتون

هدف از انجام اين بررسي ، مطالعه و امکان سنجي احداث واحد توليد روغن زيتون است . در اين بررسي بازار فروش، واردات و صادرات ، واحد هاي فعال و در دست احداث , منابع تامين مواد اوليه و کليه ماشين الات و ساير امکانات مورد نياز براي احداث واحد به تفصيل شرح داده شده است.

احداث واحد در استان هايي نظير گيلان و گلستان و مازندران و زنجان و قزوين و خوزستان و فارس که از نقطه نظر راه هاي ارتباطي و امکانات شهرک هاي صنعتي و بعلاوه نزديکي به باغات زيتون و تهيه زيتون با حداقل هزينه حمل ونقل ، پيشنهاد مي شود .

مشخصات كلي روغن زيتون

روغن زيتون يکي از قديمي ترين روغن هاي خوراکي است که بيشتر در کشورهاي حاشيه درياي مديترانه توليد و مصرف مي شود. روغن زيتون از ميوه درخت هميشه سبز اولئا، که متجاوز از 400 گونه دارد، به وسيله استخراج مکانيکي حاصل مي شود. اين گياه در نواحي معتدل و در آب و هواي استوايي رشد مي کند.
کشت زيتون و روغن گيري از آن در کشورهاي حاشيه درياي مديترانه از فلسطين و سوريه تا يونان، در اواسط و اواخر عصر مفرغ رايج بوده و روغن زيتون از فلسطين به مصر روانه مي شده است. از کشت زيتون موادي براي سوخت و روشنايي ، ماده روان کنده، پمادهاي جلدي و غيره تهيه شده و چوب درخت زيتون به عنوان هيزم براي سوخت و ميوه زيتون به صورت نمک زده استفاده مي شده است. بعدها ميوه زيتون به عنوان منبعي از روغن خوراکي مورد استفاده قرار گرفت. زراعت زيتون در نيمه اول قرن نوزدهم، همراه با پيشرفت فن آوري و علم کشاورزي به نقطه اوج خود رسيد.

روغن با روش هاي مختلف که هميشه فيزيکي است از زيتون استخراج و باقيمانده اي به جا مي ماند که تا 8 درصد روغن داشته و توسط حلال که معمولا هگزان است روغن کشي و روغن حاصل، روغن تفاله ناميده مي شود. روغن استخراج شده با روش هاي فيزيکي بوده و اين ناخالصي ها وجه تمايز روغن تفاله به عنوان يک محصول تجاري از روغن زيتون بکر که فقط به وسيله روش مکانيکي به دست مي آيد و از روغن زيتون بکر تصفيه شده است.

گروه مشاوران بين المللي روغن زيتون (IOOC) تعريف زير را براي روغن زيتون بکر، تصفيه شده و روغن تفاله ارائه نموده اند :
روغن زيتون بکر( ويرجين) روغن ميوه درخت زيتون است که توسط له کردن و فشردن مکانيکي يا ساير روشهاي فيزيکي تحت شرايطي ( مخصوصا شرايط حرارتي ) که تغييري در روغن به وجود نياورد و عملي بجز شستشو، ظرف به ظرف کردن، جداسازي سانتريفيوژي و صاف کردن انجام نگيرد، به دست آيد. روغن زيتون بکر به حالت طبيعي و بدون هيچ عملکردي قابل مصرف انسان است. روغن زيتون بکر بر اساس خصوصيات ارگانولپتيکي( بوياي و چشايي ) و مقدار اسيد چرب آزاد موجود در آن خود به انواع درجه يک، خوب و متوسط يا معمولي تقسيم بندي مي شود.

روغن زيتون تصفيه شده روغن زيتون بکري است که مقدار اسيديته و يا خصوصيات ارگانولپتيک ان به گونه اي است که روغن مناسب براي مصرف به صورت خام نبوده و بايد تصفيه شود. روغن زيتون بکر مخلوط مي شود تا عطر و طعم آن مطلوب گردد.
روغن تفاله زيتون روغن استخراج شده از باقيمانده روغنکشي است که توسط حلال استخراج شده و به صورت خام غير قابل مصرف انسان بوده و بايد تصفيه شود تا ويژگي هاي روغن خوراکي را بدست آورد.

شرايط واردات و صادرات روغن‌ زيتون‌

روغن‌ زيتون‌ جزء محصولات غذايي که داراي استاندارهاي سخت خوراکي در اروپا و آمريکا نمي باشد و ، لذا پيشنهاد مي شود ، و با توجه به شرايط صادرات آسان و تعرفه اي گمرکي و هزينه حمل و نقل در ابتدا صادرات به کشورهايي که شرايط واردات آسان تري دارند مد نظر قرار گيرد. همچنين شايان ذکر است مصرف کنندگان اين محصول کشورهاي آسياي ميانه ، خليج فارس و اروپاي شرقي وتا حدي اروپاي غربي مي باشند.

موارد مصرف و کاربرد روغن‌ زيتون‌

حدود 90درصد زيتون برداشت شده در سرتاسر جهان به توليد روغن و 10 درصد ديگر براي مصارف خوراکي يا تهيه کنسرو اختصاص دارد.
بر اساس آمارهاي موجود روغن زيتون از نظر توليد حدود 2 درصد و از نظر ارزش 30 درصد تجارت جهاني روغن هاي خوراکي را تشکيل مي دهد.
علاوه بر ارزش خوراکي روغن زيتون داراي خواص دارويي مختلفي نيز مي باشد و از جمله مصارف آن : کاهش کلسترول خون، کاهش فشار خون و قند خون، درمان کننده بيماري هاي دستگاه گوارشي و بيماري هاي پوستي، کاهش دردهاي عضلاني، درمان نقرس، جلوگيري از ريزش مو و نيز تقويت مو، داراي خاصيت نرم کنندگي و ملين بودن، رافع مسموميت حاصل از فلزات سنگين مانند سرب، دافع سنگ هاي صفراوي، تسکين دهنده سرفه هاي شديد و خشک، رفع آفتاب زدگي و جلوگيري از تصلب شرائين ، قابل ذکر هستند.
از فراورده هاي زيتون همچنين در صنايع صابون سازي، براي تعليف دام، تهيه انواع کود و نيز توليد فرآورده هايي نظير فورفورال، انواع الکل، مواد ازته و نيز براي کشت و تکثير انواع مخمرها استفاده مي شود.
چوب تنه و شاخه هاي قطور نيز به دليل نقش هاي زيبا و استحکام زياد در صنايع چوب مورد استفاده قرار مي گيرد.

کالاهاي جايگزين و تجزيه و تحليل اثرات آن بر مصرف محصول

از موادي چون سرکه و آبليمو ( در تهيه سالاد وسس ) و يا روغن هاي مايع و به طور عمده روغن هاي بدون کلسترول مي توان به عنوان جايگزين هاي روغن زيتون نام برد.
همچنين روغن زيتون به عنوان يك روغن بدون كلسترول مي تواند جايگزين روغن هاي نباتي شود.
روغني كه از دانه انگور ، هسته خرما و سويا گرفته مي شود نيز مي تواند جايگزين روغن زيتون شود.

اهميت استراتژيک روغن‌ زيتون‌ در دنياي امروز

زيتون در کشورهايي مانند ايران که داراي آب و هواي مستعد براي کشت اين گياه است داراي اهميت خاصي است زيرا بسياري از نقاط کشور مانند گرگان، کوه هاي بانه ، کوه هاي زاگرس پايه هاي خودروي اين گياه وجود دارد.
روغن زيتون از مهمترين فراورده هايي است که از کشت زيتون بدست مي آيد و حدود 90 درصد از کل توليدات جهاني را به خود اختصاص داده است. امروزه بر اثر رقابت شديد روغن هاي نباتي حاصل از دانه ها و ميوه جات روغني متعدد، زيتون کاري سنتي اهميت و اولويت خود را به تدريج از دست مي دهد و جاي خود را به باغ هاي مدرن واگذار مي کند.
با توجه به اينکه زيتون مرغوب در مقايسه با ديگر روغن هاي نباتي ارزش بالايي دارد و در دنيايي که اعلب کشورها تلاش گسترده اي براي رسيدن به مرحله خودکفايي غذايي به عمل مي آورند، لذا توليد و عرضه روغن زيتون با کيفيت و قيمتي مناسب با توان خريد و ذوق و سليقه مردم مي تواند تا حدي خلاء موجود را پر کند لذا بهترين راه تامين قسمت عمده کسري روغن نباتي مورد نياز کشور، توسعه، کاشت و پرورش زيتون است که بدون تاثير منفي بر کاشت ديگر گياهان بهترين بازده را نيز در واحد سطح مي دهد و از اين نقطه نظر داراي اهميت استراتژيک مي باشد.

کشورهاي عمده توليد کننده و مصرف کننده روغن‌ زيتون‌

بيش از 95 درصد درخت هاي زيتون جهان در کشورهاي حاشيه درياي مديترانه قرار دارد، در حدود 84 درصد از کل حصول زيتون جهان در کشورهاي اتحاديه اروپا ( شامل اسپانيا، يونان، پرتقال و فرانسه ) و در حدود 5.5 درصد در کشورهاي غرب آسيا و خاور ميانه ( ترکيه، سوريه، لبنان، فلسطين اشغالي، اردن و ايران) و در حدود 8.5 درصد محصول جهاني در کشورهاي افريقاي شمالي ( تونس، الجزاير، ليبي و مصر ) توليد و 2 درصد بقيه در کشورهاي امريکايي و عمدتا در آرژانتين ، مکزيک، ايالات متحده، شيلي ، پرو و اروگوئه توليد مي شود.
با آن که تجارت بين الملل روغن زيتون در بيشتر کشورهاي دنيا رونق پيدا کرده است اما 92 درصد از فراورده هاي توليدي در داخل کشورهاي توليد کننده روغن زيتون مصرف مي شود.
بالاترين ميزان توليد و مصرف روغن زيتون در کشورهاي حوزه مديترانه متمرکز مي باشد. بيشترين توليد روغن زيتون در جهان مربوط به اتحاديه اروپا به ويژه کشور اسپانيا مي شود. در اين کشورها اسپانيا با 43 درصد، ايتاليا با 33 درصد، يونان 21 و پرتقال 3 درصد بالاترين آمار توليد روغن زيتون را دارا مي باشند .
مصرف سرانه روغن زيتون در جهان 500 گرم مي باشد که ميزان مصرف سرانه ان در کشورهاي حوزه مديترانه به طور متوسط 10 کيلوگرم مي باشد، لذا کشورهاي حوزه مديترانه برگترين مصرف کنندگان روغن زيتون مي باشند.

کنسرو زيتون

از قرار گرفتن زيتون در محلول مناسب آماده شده از سرکه و آب نمک کنسرو زيتون تهيه مي شود.

جدول مشخصات دستگاه ها ي کنسرو زيتون

روغن زيتون

براي استخراج مکانيکي روغن از ميوه زيتون از سه سيستم استفاده مي شود:

1. پرس کردن
   پرس کردن از قديمي ترين و معمولترين روش ها براي روغن کشي از زيتون است.
2. جداسازي سانتريفيوژي
   در جداکننده هاي سانتريفيوژي سرعت چرخش زياد دستگاه سبب جداشدن دوفاز سبک ( روغن) و فاز سنگين ( فاز آبي ) مي شود.
3. صاف کردن
   در استخراج به روش صاف کردن تعدادي از صفحات فولادي يا تيغه اي در خميري که از له کردن ميوه زيتون تهيه شده فرو رفته و وقتي بيرون مي ايد روغن از تيغه ها مي چکد.

قبل از روغن کشي ، ابتدا ميوه ها بايد تميز و آماده شوند. اين عمل توسط خارج کردن شاخه ها و برگها ، آشغال و هرگونه موادي که ممکن است به تجهيزات صدمه بزند انجام کي شود. سپس ميوه ها شسته مي شوند تا گرد و خاک و آلدگيهاي کشاورزي از بين برودو اسياب مي شوند تا به صورت خمير زبري در آيد. در اين مرحله ترکيبات تلخ توسط عمل آنزيمي شکسته شده و ترکيبات تند کاهش مي يابد در حالي که ترکيبات دوقطبي و توکوفرولها در روغن زياد مي شوند. اگر عمل انزيمي به طول انجامد ترکيبات دوقطبي به ترکيبات محلول در آب تجزيه و از روغن خارج شده و سبب کاهش پايداري روغن در مقابل اکسيداسيون مي شوند.
آسياب کردن سبب آزاد شدن روغن از سلول هاي روغني شده و قطرات کوچک روغن بهم پيوسته و تشکيل قطرات بزرگ را مي دهند. به اين ترتيب ميوه براي روغن کشي آماده مي شود. باقيمانده جامد و آب که از روغن کشي توسط پرس بجا مانده قبل از تخليه در فاضلاب بايد تصفيه شود.
اگر روغن از نظر طعم و بو و اسيدهاي چرب ازاد مناسب براي مصرف باشد، روغن صاف مي شود تا ناخالصيهاي جامد و آب از آن جدا گردد. در غير اين صورت به قسمت تصفيه فرستاده مي شود. باقيمانده روغنکشي( تفاله ) که داراي تا 8 درصد روغن است قبل از انتقال به قسمت روغن کشي با حلال در يک خشک کن، خشک و سپس با حلال روغن کشي مي شود.
تصفيه روغن زيتون به طريق تصفيه قليايي و يا تصفيه فيزيکي انجام مي شود. تصفيه روغن تفاله که اسيديته آن در حدود 10 درصد است اساسا توسط تصفيه فيزيکي انجام مي شود.

در زير به بررسي دقيق تر هر يک از مراحل توليد روغن زيتون مي پردازيم :

• نگهداري
  ميوه زيتون بايد در شرايط مناسب نگهداري کرد. انبار کردن ، نگهداري زيتون در شرايط نامناسب از مرغوبيت روغن ان مي کاهد. زيرا چربي در گوشت ميوه هاي چربي دار زيتون کاملا ظريف در بافت آب دار پراکنده است و بدين جهت به تعرض آنزيم ها آمادگي زياد دارد. ميوه زيتون در حضور آب يا رطوبت در معرض خطر تاثير انزيم ها با ميکرو ارگانيسم هايي قرار دارد که چربي را مورد حمله قرار داده و آنها را هر چه بيشتر به اسيدهاي چرب آزاد و گليسيرين تجزيه مي نمايد.
  بايد تا حد امکان بلافاصله پس از برداشت ( حداکثر 24 تا 48 ساعت) ميوه زيتون، عمل روغن کشي انجام گيرد تا کيفيت روغن حفظ شود چرا که ميوه نرم و رسيده در مقابل صدمات مکانيکي و الودگي ها بسيار حساس مي باشد. از اين رو تاخير در عمليات استخراج روغن، موجب کاهش شديد کيفيت روغن مي شود. شرايط مناسب نگهداري ميوه زيتون و برخي از ويژگي هاي فيزيکي ان در جدول زير ارائه شده است.جدول شرايط مناسب نگهداري و برخي ويژگي هاي فيزيکي ميوه زيتون

  دما	10 درجه سانتيگراد
  رطوبت	85-90 درصد
  مدت زمان نگهداري	4-6 هفته
  نقطه انجماد	104–  تا 204– درجه سانتيگراد
  گرماي ويژه	0.84

  بهترين شرايط براي نگهداري زيتون ها، قرار دادن آنها در يک اتاق خنک و با تهويه مناسب با لايه اي به ضخامت 20 – 30 سانتيمتر در جعبه هاي پلاستيکي مشبک مي باشد. تحت اين شرايط تغييرات کيفي نامطلوب در روغن به حداقل مي رسد. بطور معمول با افزايش زمان نگهداري، ميزان ترکيبات بودار و پليفنل در روغن کاهش يافته و اسيديته و پراکسيد به آهستگي افزايش مي يابد.

• خرد کردن زيتون
  با عمل خرد کردن ف بافت هاي گياهي پاره مي شوند و قطرات روغن محتوي در سلول را به طور کامل آزاد مي کنند. در اين عمل هر چه ميوه ريز تر باشد مايع بدست امده لطيف تر و يکنواخت تر مي شود و خمير حاصل شده آماده ماشين پرس مي گردد.دونوع ماشين معمولا براي خرد کردن مورد استفاده قرار مي گيرد :
  1. آسياب سنگي يا غلطکي
  2. آسياب فلزي

  مت خرد کردن در روش استفاده از آسياب سنگي نبايد از 20 تا 30 دقيقه بيشتر شود زيرا مخصوصا اگر غلطک سنگين باشد منجر به خرد شدن خيلي ريز ذرات خمير مي شود که باعث گير کردن خرده هاي ريز ميوه در سوراخ هاي غلطک مي شود و در نتيجه بر روي ميزان کل روغن استخراجي اثر منفي مي گذارد.
  دماي خمير زيتون با توجه به روش هاي مختلفي که براي خرد کردن زيتون استفاده مي شود متفاوت است. اگر دماي اتاق 14-15 درجه سانتيگراد باشدف دماي خمير زيتون بدست امده توسط آسياب سنگي 18 -19 درجه سانتيگراد و دماي خمير زيتون بدست آمده با خرد کن فلزي 27-30 درجه سانتيگراد مي باشد.در خردکن هاي فلزي به علت ايجاد گرماي بيشتر امکان تشکيل امولسيون و در نتيجه کاهش راندمان استخراج زياد تر است.

• مالش دادن
  براي افزايش بازدهي و تسريع در استخراج روغن از ميره زيتون، آنرا مالش مي دهند. در طي خرد کردن و مالش دادن سلول هاي خمير زيتون از هم گسسته شده و اندازه قطرات روغن افزايش مي يابد. مالش دادن خمير زيتون در طي مراحل استخراج روغن ممکن است چندين مرتبه تکرار شود. بطور معمول بعد از مالش دادن خمير زيتون، ان را به وسيله چرخ گوشت مجددا خرد مي کنند.
  در اين مرحله ترکيبات تلخ توسط آنزيمي شکسته شده و ترکيبات تند کاهش مي يابد در حالي که ترکيبات دوقطبي و توکوفرول ها در روغن زيتون زياد مي شوند. اگر عمل آنزيمي به طول انجامد ترکيبات دوقطبي به ترکيبات محلول در آب تجزيه و از روغن خارج شده و سبب کاهش پايداري روغن در مقابل اکسيداسيون مي شود.
• جداسازي فازهاي جامد و مايع
  براي روغن کشي ميوه نبايد نارس يا زياد رسيده باشد . اگر ميوه اي که هنوز خوب نرسيده است مورد استفاده روغن کشي قرار گيرد ميزان روغن حاصل کم و طعم آن تلخ خواهد بود. روغني که از زيتون زياد رسيده ، بدست مي آيد شيرين و داراي رنگ مايل به زرد است. اگر ميوه زياد رسيده باشد از ميزان روغن آن کاسته مي شود. بطورکلي روغن بدست آمده از ميوه هاي نارس و يا زياد رسيده چندان مرغوب نيست.
  خمير زيتون حاوي سه فاز مختلف روغن، تفاله و آب گياهي است که بايد براي استخراج روغن آنها را با روش صحيح از هم جدا نمود. همانطور که گفته شد عموما از سه روش پرس کردن، سانتريفيوژ و پرکولاسيون( صاف کردن) يا روش ترکيبي براي جداسازي استفاده مي شود.
  هسته زيتون هم كه جزو فاز تفاله مي باشد در اين مرحله جدا مي شود.
  سيستم هاي فشاري فرآيندي غير پيوسته با ظرفيت پايين مي باشد در حالي که سيستم سانتريفيوژ روشي پيوسته بوده و اغلب بصورت ترکيبي با روش پرکولاسيون استفاده مي گردد. در سيستم سانتريفيوژ نوع سه فازي، ازآب گرم 20-30 درجه سانتيگراد براي بهبود جريان پذيري و جداسازي روغن استفاده مي شود. مقدار آب افزوده بر روي بازدهي روغن و ميزان ترکيبات فنلي آن تاثير مي گذارد زيرا بخشي از ترکيبات فنلي همراه پساب از دست مي رود. در سيستم هاي فشاري و سانتريفيوژي با حجم زيادي از پساب و در نتيجه آولدگي و مشکلات زيست محيطي و هزينه هاي مرتبط با آن مواجه هستيم. البته در سيستم هاي سانتريفيوژي جديد ( نوع دو فازي ) نياز به افزودن آب نمي باشد. بازدهي استخراج روغن بطور تجاري 80-90 درصد مي باشد. روش هاي مختلف استخراج روغن بر روي ويژگي هاي کيفي محصول نهايي اثر مي گذارد.

روش های روغن کشی از زیتون

1. پرس کردن

   پرس کردن از قديمي ترين و معمول ترين روش هاي براي روغن کشي از زيتون است. روغن بدست امده از پرس اول فوق العاده مرغوب بوده و در اروپا به روغن پروانس موسوم است. تفاله روغن دار باقيمانده را خرد نوده و دوباره با فشار و حرارت زياد مي فشارند، تفاله را مي توان سه تا چهار بار بدين ترتيب فشرد. تفاله هايي که در مرحله آخر باقي مي مانند هنوز 8-15 درصد روغن دارند که معمولا به وسيله حلال ( سولفور کربن) استخراج مي شود. اين روغن که حاوي مقداري از حلال در خود مي باشد به روغن زيتون گوگردي يا به طور کلي فوتس زيتون مرسوم است که براي مصارف صابون سازي و ساير مقاصد صنعتي به کار مي رود.
   روغن زيتون گوگردي که به نام روغن سانسا يا اروژونيز خوانده مي شود داراي رنگ تيره و مقدار زيادي اسيدهاي چرب آزاد مي باشد. استخراج روغن توسط پرس ممکن است با پرس هاي خيلي ابتدايي و قديمي که نيروي دست کارگران و يا حيوانات کار مي کنند و يا توسط پرس هيدروليکي ابتدا عمليات پاک سازي توسط الک کردن و شستشو با آب انجام گرفته سپس يک پرس ملايم و آنگاه پرس با فشار بيشتر صورت مي گيرد و در انتها باقيمانده تفاله توسط حلال روغن گيري مي شود.

   در زير مراحل مختلف استخراج روغن با استفاده از سيستم پرس نشان داده شده است.

   

   مزاياي استفاده از اين روش عبارتست از :

   • سرمايه گذاري محدود
   • ماشين هاي مورد نياز بسيار ساده و کم هزينه هستند.
   • توان الکتريکي کمي نياز دارد و همچنين مصرف انرژي ان بسيار کم است.
   • تفاله بدست آمده در اين روش رطوبت بسيار پائيني دارد.
   • مقدار خيلي کمي آب گياهي توليد مي شود که حاوي روغن بسيار کمي مي باشد.

   معايب اين روش به شرح زير مي باشد :

   • ماشين هاي مورد استفاده فضاي بسيار زيادي را اشغال مي کنند.
   • نياز به کارگر و نيروي کار زياد دارد.
   • اين سيستم بصورت غير مداوم کار مي کند.

2. سانتريفيوژ کردن

   در سانتريفيوژ از نيروي گريز از مرکز استفاده مي شود. جداکردن سيستم هاي ناهمگن که محتويات آنها داراي وزن مخصوص متفاوت مي باشند، جداسازي فاز جامد از فاز مايع و بالعکس و نيز جداسازي فاز مايع از فاز گاز با استفاده از سانتريفيوژ امکان پذير است.
   استفاده از جداکننده ها يا دکانترهاي سانتيفيوژي در بازيابي روغن، مراحل پخش کردن خمير زيتون بر وري کيسه هاي پرس و جا دادن کيسه هاي پرس و جا دادن کيسه ها در داخل صفحه پرس که وابسته به کار کارگري است را حذف نموده است. استفاده از دکانتر سانتريفيوژي همچنين سبب مداوم بودن فرآيند و توليد بالاتر شده است. قدرت سانتريفيوژ بيش از 3000 تا 10000 دور در دقيقه مي باشد.
   در شکل زير مراحل استخراج روغن با استفاده از روش سانتريفيوژ آورده شده است:

   

3. روش پرکولاسيون ( فيلتراسيون انتخابي)

   در استخراج روغن به روش پرکولاسيون ، صفحات استيل وارد خمير زيتون مي شوند و به دليل تفاوت فشار سطحي فازهاي مايع در خمير، سطح اين صفحات با روغن پوشيده مي شود و از لوله هاي تعبيه شده در صفحات روغن به خارج هدايت مي شود .در واقع تحت شرايط عملياتي فشار بين سطحي روغن کمتر از پساب گياهي مي باشد و سطح صفحات فلزي با پوسته اي از روغن پوشش داده مي شود.
   ميزان بازده استخراج روغن در اين روش تا حد زيادي بستگي به خصوصيات رئولوژيکي خمير زيتون دارد. روغني که از اين روش به دست مي آيد داراي کيفيت بسيار خوبي است و تا حدي خصوصيات طبيعي خود را مخصوصا ترکيبات پلي فنلي را حفظ کرده است. همچنين از آنجا که استخراج روغن در اين روش در دماي اتاق صورت مي پذيرد و از آب براي رقيق نمودن استفاد نمي گردد احتمال آلودگي وجود ندارد.
   نمودار استخراج روغن به روش پرکولاسيون در شکل زير نشان داده شده است :

   

پيشنهاد منطقه مناسب براي اجراي طرح

يکي از عوامل مهم در مورد اين محصول نزديکي به بازار مصرف است که در برخي موارد نسبت به نزديکي به محل تامين مواد اوليه ارجحيت دارد. با اين وجود چنانچه با در نظر گرفتن نزديکي به بازار مصرف کارخانه در نزديکي محل هايي مستقر شود که مواد اوليه در دسترس هستند در هزينه هاي حمل و نقل صرفه جويي خواهد شد.
همچنين با توجه به اينکه کشت زيتون در سال هاي اخير از 13 استان شمالي به 23 استان تعميم يافته است. مناطق مهم زيتون کاري ايران در ذيل آمده است. ( البته نام بردن استان هاي زير به معناي امکانات موجود کشور نيست و ممکن از با بررسي هاي بيشتر امکان توليد و فراورش اين محصول در نقاط ديگري از کشور هم وجود داشته باشد.)

• استان گيلان : رودبار، منجيل، طارم، رستم آباد و لوشان از مناطق زير کشت زيتون در استان گيلان مي باشد.
• استان گلستان : در گرگان زيتون را ” زد” و ” چوب سيد ” مي نامند .
• استان مازندران
• استان زنجان و قزوين
• استان خوزستان
• استان فارس
• استان کهکيلويه و بوير احمد
• استان کرمانشاه

که ازبين استان هاي مذکور سه استان قزوين، زنجان و گيلان بيشترين حجم توليدات را به خوداختصاص داده اند.
حال با توجه به نکاتي له در بالا ذکر شد ما توليد در استان هايي را که بالاترين ميزان توليد زيتون را دارند ( به دليل هزينه در هزينه هاي حمل ونقل ) پيشنهاد مي نماييم .